Ferrara, 5 mei 2016

Het duurde tot half tien eer wij wakker werden. Na de gebruikelijke plichtplegingen zijn we op z'n Italiaans gaan ontbijten bij een café op de hoek; koffie met een broodje. Vervolgens zijn we begonnen met een dag cultuur. Het was mooi weer en een aangename temperatuur. Allereerst stond de Duomo op het programma. Een merkwaardig bouwwerk in gemengd romaans-gotische stijl. Van buiten is zoals zo vaak in Italië de westgevel prachtig met hele beeldverhalen in marmer uitgevoerd. Ook de losstaande campanile (klokkentoren) is ook in wit en roze marmer opgetrokken. De rest van het gebouw maakt de indruk nog niet af te zijn. De drie ! dwarsschepen zijn er zonder enkele versiering in baksteen opgezet. Een rommelig geheel, maar ook dat heeft zijn charme. Het interieur is in de 18e eeuw in classistiche stijl herzien. Zeer teleurstellend. Wat er toen uitgehaald is is ondergebracht in een kleine kloosterkapel aan de overkant van het Domplein. En dat zijn dan prachtige 15e eeuwse gobelins, altaarstukken en beelden. Vervolgens hebben we een wandeling gemaakt door het middeleeuwse deel in het zuiden van de stad, die werd besloten met een warme lunch (lasagne-bolognese). Hierna de fiets gepakt en enkele fraaie gebouwen bekeken. Daarna via de stadsmuur naar het eerste van een aantal kleine musea (Palazzo Schifanoia, Casa Romei en Castello Estense). Alle drie hebben betrekking op de tijd van de dynastie van de hertogen van Este. Deze familie deelde hier de lakens uit vanaf de dertiende eeuw tot 1598, toen de laastste hertog kinderloos stierf en de Paus het hertogdom annexeerde. In deze musea zijn voornamelijk originele fresco's en schilderijen uit de vijftiende eeuw te zien. Zeer de moeite waard. Als fietser val je in Ferrara niet op. Wat wel opvalt is de rijstijl van de gemiddelde fietser. Die is van een soort waar ze in Amsterdam zelfs bang van zouden worden; we stoppen alleen in geval van overmacht, alles moet opzij, zij het dat ze voor een auto nog wel willen stoppen en stoplichten bestaan gewoon niet. Erg prettig is fietsen in Ferrara niet. de meeste straten hebben een wegdek dat bestaat uit ronde keien met een doorsnede van vijf tot tien centimeter. Tijdens het diner vanavond werd er op een aanpalend plein geoefend voor de Palio (een soort paardenrace) van eind mei door Vendelzwaaiers, trompetters en trommelaars. Vanavond een beetje op tijd naar bed want morgen wacht een lange (90 km) en saaie rit naar Ravenna. 20 graden. Wordt vervolgd.