12 mei 2016 Van Assisi naar Acquasparta

Na het ontbijt bij Giacomo van Quo Vadis hebben wij met ware doodsverachting de afdaling volbracht. Op de helft hebben we nog wat harder in de remmen geknepen zodat we tot stilstand kwamen bij de kapel van San Damiano,  welke door Sint Franciscus eigenhandig gerestaureerd is na een visioen. Het was een beetje wisselvallig weer en 16 graden. Zo nu en dan regende het licht maar naarmate we meer zuidelijk geraakten werd het weer steeds beter. We moesten vandaag twee zware cols bedwingen. De eerste begon na Bevagna, een prachtig middeleeuws stadje waar we koffie gedronken hebben. Met zo nu en dan stoppen om bij te komen en een foto te maken van dit prachtige Italiaanse landschap hebben we deze eerste berg met succes bedwongen. Bovenop zagen we in de verte een zwarte lucht en het rommelde ook wat. Gelukkig vonden wij in de volgende plaats, waar wij besloten hadden te lunchen en eventueel te schuilen, een overdekt terras van een café dat gesloten was. Dat kwam wel heel goed uit want even na aankomst werden we getrakteerd op een wolkbreuk met flinke hagelstenen. Al met al duurde het wel een uur voordat het weer droog was. Op goed geluk zijn we aan de beklimming van de volgende col begonnen maar ook die werd na drie kwartier onderbroken door een flinke onweersbui. We konden nu schuilen onder een balkon van een huis dat pal aan de weg stond. Fietsen in de regen, daar kunnen wij wel tegen maar onweer vinden wij een te groot risico om door te fietsen. Nadat het weer droog was en een kudde schapen de weg had verlaten konden wij weer verder. De afdaling na deze col was behoorlijk risicovol in verband met de slechte staat van het wegdek. Nog een keer werd onze reis opgehouden door een stortbui. Nu was een benzinestation met zo'n grote overkapping onze redding. Nog 8 kilometer te gaan. Na een kilometer of vier leek het alsof we in een andere wereld kwamen. De zon begon te schijnen en het leek daar helemaal niet geregend te hebben. Uiteindelijk kwamen we om half vijf in Acquasparta aan, waar onze b&b natuurlijk weer een stuk bergopwaarts lag. Maar dat kon er ook nog wel bij. Acquasparta is een heel klein middeleeuws stadje met smalle straatjes, een kerk, een café (spritz) en een restaurantje waar de pizza heerlijk smaakte na zo'n dag ontberingen. 63 kilometer, 17 graden.