9 mei 2016 San Piero in Bagno - Città di Castello..

Na een typisch Italiaans ontbijt met zoutloos witbrood, zoete croissantjes en ook nog cantuccini, een bakje yoghurt en koffie natuurlijk zijn we om negen uur vertrokken. Het was fris, bewolkt en zo nu en dan een spat regen. De weg ging alleen maar omhoog en we fietsten links of rechts langs de autostrada, of gingen er onderdoor of erover heen. Die weg moet wat gekost hebben; gedurende vrijwel de hele etappe bleek het om een eindeloze brug te gaan. Om half elf hadden we de eerste top bereikt bij Verghereto, na zo'n twaalf kilometer fietsen. Dat schoot flink op! Hier even uitgerust met een kopje koffie en heerlijke belegde broodjes voor de luch gekocht. Vervolgens een stukje naar beneden gereden, wat natuurlijk jammer is, want die hoogtemeters komen er verderop weer bij. Eindelijk om 11.21 uur waren we op de echte top van deze reis, de Valico di Montecoronaro (865 meter). Daarna hadden we ons voorgesteld dat het tot het einde van de etappe naar beneden suizen zou zijn, echter zo nu en dan kwam er weer een lelijk bultje (soms 10% helling) of was de weg zo slecht dat we oplettend met de ogen op de weg gericht in slow motion  naar beneden sukkelden. Van de prachtige frisgroene natuur zie je dan niet veel. Wel overal gezang van nachtegalen en wat wij piepschuimvogels noemen (putters). Eenmaal weer in het dal werd het meteen een stuk warmer en brak de zon door. Nog twintig kilometer door een vriendelijk landschap, in de verte geflankeerd door de bergen, en we kwamen om  half vier in Citta di Castello aan, een oud stadje met een aantal fraaie palazzi. We zijn niet gaan kijken want deze etappe had de nodige energie gekost. Vanavond gaan we dan ook in ons hotel streekgerechten uit Umbrië eten. Morgen naar Assisi. 71 km. 14-21 graden.